Czasy, gdy CIA zmieniała rządy na świecie jak rękawiczki przeminęły już chyba z wiatrem. Stany Zjednoczone Ameryki Północnej obalały rządy w wielu państwach, zawsze w imię demokracji. W Chile demokratycznie wybranego prezydenta Salvadora Allende zastąpiono generałem Pinochetem, a w Argentynie demokratycznie wybraną na prezydenta Izabelę Perón wymieniono na generała Videlę. Czyżby generałowie z nadania USA byli lepszymi demokratami?
Pierwszym państwem, które sprzeciwiło się potędze amerykańskiej demokracji, była KUBA, odparła najazd w Zatoce Świń. CIA nie udało się otruć Fidela Castro, oczywiście, otruć przy pomocy amerykańskich metod demokratycznych. Z Wenezueli, Juan Guaidó popierany przez USA, ogłosił się prezydentem, przegrał jednak z legalnie wybranym Nicholasem Maduro.
Nie udało się CIA pozbawić władzy prezydenta Syrii, Baszara al-Asada.
O rozruchach w Brazylii nie ma jeszcze pełnych danych. Prawicowe bojówki usiłowały obalić demokratycznie wybranego prezydenta Ignacia Lulę da Silvę. Jair Bolsonaro, prezydent, który przegrał wybory przebywa w USA, a jego zwolennicy zaatakowali gmachy rządowe. Trudno uwierzyć, że CIA w puczu palców nie maczała. Rola CIA w opisanych przypadkach nie jest istotna. Ważne jest to, że władcy USA nie mogą już zmieniać rządów w innych państwach, jak rękawiczek. Rola Hegemona, a jak kto woli Imperium Zła, dobiega na naszych oczach do końca.